GE

სასკოლო ეთიკური კოდექსი

დალი კუპრავა

პრემიერ მინისტრს რომ არ დაესიზმრება, იმხელა ძალაუფლება გააჩნიათ მასწავლებლებსო, ჩერჩილს უთქვამს; ამ ქონებას რომ კარგი მენეჯერი უნდა, ამას მსოფლიო პედაგოგიკა ამბობდა, ამბობს და სასურველია, რომ მომავაშიც თქვას.

ჩემი წერილის ინსპირატორი სოციალური ქსელით აქტიურად განხილული ნიუსი გახდა -პედოფილიისთვის 22 წლით დასჯილი ამერიკელი მასწავლებელი.

აქვე შევაფასებ. სამ მოსწავლესთან რომ სექსი ექნება და წინა სკოლიდან მერველკლასელთან სექსუალური ურთიერთობის გამო დაუთხოვიათ, პედაგოგობაა თუ პედოფილია?! სექსმუშაკისთვის პედოფილია „მეგზურობადაც” შეიძლება ჩაითვალოს, მაგრამ პედაგოგისთვის -არა! შესაბამისად, არასრულწლოვანთან სექსუალურ კავშირზე პასუხისგებაც სექსმუშაკისთვის სხვანაირი იქნება და პედაგოგისთვის-სხვანაირი.

შინაარსობრივად შესაძლებელი და განსხვავებული სიტყვათშეთანხმებებია-„ პედაგოგი პედოფილი” და „პედოფილი პედაგოგი”. მათ საერთო, მხოლოდ, კომპოზიტების პირველი სიტყვა „პედ-ბავშვი” აქვს.

ჩემი აზრით, პედოფილი პედაგოგი დასასჯელია – როგორ, რა ფორმითა და რა ზომით, ეს კანონმდებლობის საკითხია. ამ ნიუსზე სოციალურ ქსელში ატეხილი კამათისას მსჯელობას ვერიდებოდი, რადგან უეჭველად ვემხრობოდი მხოლოდ სამ რამეს: რომ ეს მასწავლებელი პედოფილია, რომ აუცილებლად უნდა დაესაჯათ და რომ 22 წელი, ზოგადად, ერთი ადამიანის სიცოცხლისთვის დროის ძალიან გრძელი მონაკვეთია.

თუ სკოლაში ასწავლის ადამიანი, მაშინ პედაგოგის კოდექსს უნდა იცავდეს, თუ ექიმია -ექიმის და თუ მეძავია-მეძავისას. პროფესიონალიზმი დილეტანტიზმს ვერ ეგუება.
განათლების სფეროში ეთიკის კოდექსი არსებობს საქართველოშიც და – საზღვარგარეთაც. ეს ის სეგმენტია, რომელიც ყველა ქვეყნის განათლებაშია.

ვიდრე კოდექსის შინაარსს შევეხები, უმთავრესი უნდა აღვნიშნო, რომ სკოლის კოდექსში სამი მხარე უნდა მოიაზრებოდეს: მოსწავლე,მშობელი და მასწავლებელი.
განათლების სფეროში ეთიკის კოდექსის არსებობა ძალიან მნიშვნელოვანია და თუ რამე აქვს საერთო სხვადასხვა ქვეყნის განათლების სისტემას, ეს, პირველ რიგში, სისტემის ეთიკური კოდექსია. მოსწავლე და მშობელი სკოლაში მოსვლის დღიდან სამმხრივი ურთიერთობის განმსაზღვრელი კონტრაქტის ხელმომწერები უნდა ხდებოდნენ. სახელმწიფოს კი ამ კონტრაქტის ნოტარიუსის ფუნქცია ექნება.

პირველივე ორთვიანი პრაქტიკიდან, მაშინ 22 წლის ვიყავი, მეხსიერებას რამდენიმე ძახილის ნიშანი ჩაებეჭდა. პირველი, რომ, სკოლაში მხოლოდ შენი სურვილის მიხედვით არ უნდა შეიმოსო, მეორეც, რომ სიტყვა უნდა მოზომო, ყველაფერზე საუბარი-ყრანტალი კლასში არ შეიძლება და მესამე იყო, იყალბე და მოჩვენებითობა არ გაგივა, თუ შეგეშალა ან არ იცი, გამოტყდი.

ალბათ, მასწავლებელმა უნდა გაითვალისწინოს, რომ თვალსაჩინო სახეა, ვინმე მიბაძავს ან ვინმეს თვალი უშნოდ გაექცევა. ყველას კარგად გვახსოვს თუ რა იოლია მოზარდობისას საზღვრის დარღვევა, გადაბიჯგადმობიჯება.

საკუთარი დაუდევრობით გამჭვირვალე ქვედაკაბიან მასწავლებელს კიბეზე ასვლისას კიბის ბოლოდან მოსწავლე ვაჟების მზერა მიყვება; მასწავლებლისგან ვითომიუმორით ნათქვამი, გასწორდი ყვავის ბუდეს რომ დამსგავსებიხარო, მოსწავლეს არც საქმეში ეხმარება და არც არასდროს ავიწყდება. კოდექსშიც ასეა: მასწავლებელი არ აყენებს მოსწავლეს სიტყვიერ ან ფიზიკურ შეურაცხყოფას და არ ახდენს მასზე ემოციურ (ფსიქოლოგიურ)ზეწოლას: მუხლი 4. 2. ან მასწავლებელი თავისი საქმიანობისას(!), ყოველთვის პუნქტუალურია და აცვია მოწესრიგებულად :მუხლი 3.6.

მოსწავლის ქცევის წესებში წერია, რომ: მოსწავლე არ ცხადდება სკოლაში თამბაქოს ნაწარმითო, მაგრამ მასწავლებლის ეთიკურ კოდექსში არსადაა მითითებული, რომ სკოლაში მოსწავლის დასანახად მასწავლებელი არ უნდა ეწეოდესო, ზოგადად, ჯანსაღი ცხოვრების წესის მაგალითს უნდა აძლევდესო-კი. არ ვგულისხმობ, რომ უმალავდეს, უბრალოდ ამისთვის ცალკე ოთახი უნდა იყოს, რომელშიც მოსწავლეები განსაკუთრებული ნებართვის გარეშე არ შედიან. მე დღემდე არ მომწონს, რომ სამასწავლებლოში თამამად ვეწეოდი და მოსწავლეებიც თავის ნებაზე შემოდიოდნენ. ვიცი, რა აუტანელია უყურო, შენი მოზარდი შვილის მასწავლებელი სიგარეტს როგორ ეწევა, გინდა-კაცი და გინდა-ქალი. მრცხვენია, რომ ასეთი მასწავლებელი ვიყავი.

რაღაცები დღემდე არ მომწონს. ერთხელ ერთ-ერთმა მშობელმა სახელითა და შენობით ფამილარულად მომმართა -ვერც მაშინ ვიგრძენი თავი კარგად. თუმცა, ბუნებრივად მეჩვენება, რომ ჩემი „ნამოწაფრები” დღეს, როცა სკოლაში აღარ ვართ, მხოლოდ სახელითაც მომმართავენ. ამასობაში, აღმოვაჩინე, რომ არ არსებობს მშობლის ქცევის კოდექსი, მაგრამ არსებობს ცალმხრივი ურთიერთობის – მასწავლებლისა მშობლის მიმართ და სხვათა შორის ამასაც ვკითხულობ: მასწავლებელი თანამშრომლობს მოსწავლის მშობელთან და თავაზიანია მასთან ურთიერთობაში…ისეთი ბურლესკურია, სიტყვა რომ შემოგაკლდება, და უპასუხებ: ეგრე უნდა იყოს, მა,რა?!

… ერთი რამ მინდოდა მეთქვა, რომ ისევე, როგორც აუცილებელია პროფესიული ეთიკის კოდექსი, აუცილებელია სასკოლო ურთიერთობების ეთიკის კოდექსიც. ჩაიდება მასში თქვენ-შენობით მიმართვა, სექსუალური ურთიერთობების დაშვება-აკრძალვა თუ ის, რომ მასწავლებელი მშობელს ან პირიქით ენას არ უნდა უყოფდეს, ეს ტაქტიკაა. სტრატეგია კი სამმხრივი ხელმოწერა და სამმხრივი პასუხისმგებლობაა.
არ მახსოვს, სკოლაში ჩემი იდეალური მასწავლებელი მოსწავლეებს შენობით მოგვმართავდა თუ -არა, მაგრამ „ თქვენობით” რომ გვეპყრობოდა, მახსოვს.

არის საკითხები, რომლებიც ერთგვაროვან შეფასებას უნდა იმსახურებდეს და პრობლემებიც, რომელთა გადაწყვეტა საერთო აზრითაა შესაძლებელი. ,,მას, ვისაც სიცოცხლის უმთავრეს საგნად გაუხდია მშობლიური ქვეყნის ბედნიერება, ვინც თავგამოდებულად და შეუპოვრად ებრძვის დაუღალავად ყოველს დაბრკოლებას, რომელიც მის სამშობლო ქვეყანას წარმატების გზაზედ გადაღობებია; ვისაც მთლად დაკარგულად მიაჩნია ყოველი წამი, რომელიც არ მოუხმარნია მამულის ზრუნვისათვის, ვისაც ედაგვის გული მამულის ტანჯვითა, უხარის მისი ლხენითა; ვინც ბედნიერია მის ბედნიერებით, უბედურია მის უბედურებით და ვინც მზად არის ღიმილით შესწიროს მას თავისი სიცოცხლე”(იაკობ გოგებაშვილი) -აბა, როგორ არ უნდა იყოს ასეთი, გინდა მასწავლებელი და გინდა-მშობელი. მაღალი ზნეობა და ინტელექტი მხოლოდ პედაგოგის საჭიროება ვერ იქნება. მოსწავლე კი ჯერ მაყურებელია და მიმბაძველი.

არა ?!

წესი და რიგის დაცვა ყველასთვის და ყველაფრისთვის კარგია.

მოსწავლეებთან სექსუალური კავშირის გამო მასწავლებელს 22 წლით პატიმრობა მიესაჯა

წყარო: mastsavlebeli.ge

იხილეთ ორიგინალი

დასვით კითხვა და მიიღეთ პასუხი - ედუს საცნობარო სამსახური