როცა შვილი მოსწავლეა – კონკრეტული ნაბიჯები მშობლისთვის

ავტორი: შალვა მინდაძე, თბილისის N70 საჯარო სკოლის ისტორიისა და სამოქალაქო განათლების უფროსი მასწავლებელი, შუა საუკუნეების კვლევების მაგისტრი, ამონაშვილის აკადემიის მასწავლებელი.

კონკრეტული ნაბიჯები მშობლისთვის:

სწავლის განრიგის შექმნა 

სტაბილური დროის მონიშვნა – ყოველდღე ერთსა და იმავე დროს უნდა ისწავლოს, რომ ჩვევად ექცეს.

ზუსტად გაწერილი დრო – მაგ.: „18:00-19:00 – ქართული, 19:00-19:30 – შესვენება, 19:30-20:30 – მათემატიკა.“

საწოლი და სწავლა ცალკე – არ უნდა ისწავლოს ლოგინში ან ტელევიზორთან.

სწავლის პროცესში ჩართვა

კითხვების დასმა – მშობელმა უნდა ჰკითხოს:

„დღეს რას ისწავლე?“
„ყველაზე საინტერესო რა იყო?“
„რომელი კითხვა დაგამახსოვრდა?“

ბავშვმა მშობელს ასწავლოს – ეს მისი ცოდნის გაღრმავებას დაეხმარება. მაგ.: „მიდი, ამიხსენი ეს თემა ისე, თითქოს მე არ ვიცოდე“.

სჯობს პოზიტიური მოტივაცია, ვიდრე ჩხუბი

ჯილდოს სისტემა – მაგ.:
„თუ 1 კვირა წესიერად ისწავლი, შაბათ-კვირას ფილმს ვუყურებთ ერთად“.
„თუ ყველა დავალებას მოამზადებ, ერთ ტკბილეულს მიიღებ“.

დადებითი შეფასება – „ძალიან კარგად იმუშავე დღეს! მივხვდი, რომ წინ მიდიხარ!“
არასდროს თქვათ: „შენ მაინც ვერაფერს აკეთებ.“ – ეს ბავშვს სრულ დემოტივაციას უქმნის.

ტელეფონის და კომპიუტერის მართვა

განსაზღვრული დრო – სწავლამდე ტელეფონი იდოს ცალკე ოთახში.
სწავლის შემდეგ – „ჯერ ვასრულებ დავალებებს, მერე ვთამაშობ/ვუყურებ“.
სასწავლო აპლიკაციების ჩართვა – თუ იყენებს ტელეფონს, მინიმუმ სასარგებლო რამეს მაინც აკეთებდეს (მაგ. Duolingo, Khan Academy).

მუქარაზე ეფექტური მიდგომა არის პასუხისმგებლობის გაზრდა

ბავშვს უნდა ვაგრძნობინოთ, რომ სწავლა მისი საქმეა, არა მშობლის:

„შენი მომავალი შენზეა დამოკიდებული.“

„გინდა, რომ ნასწავლი იყავი და დამოუკიდებლად მიიღო გადაწყვეტილებები?“

არ შეუთანხმოთ სასჯელი, რომელსაც ვერ შეასრულებთ – მაგ.: „თუ არ ისწავლი, ტელეფონს სამუდამოდ ვიღებ“. – ეს არ შესრულდება და ავტორიტეტს დაკარგავთ.

ემოციური მხარდაჭერა

ბავშვმა უნდა იგრძნოს, რომ სწავლა მისი განვითარებისთვისაა, არა მშობლის ნერვების დასაცავად.

სტრესის შემცირება – თუ ხედავთ, რომ გადაღლილია, უკეთესი იქნება ცოტა შესვენება, ვიდრე ჩხუბი.

ერთად სწავლა – ზოგჯერ, როცა მშობელი ბავშვს გვერდით უზის, ის უფრო მონდომებულია.

თუ ეს ნაბიჯები მუშაობას არ დაიწყებს, შეიძლება საჭირო იყოს ბავშვის ფსიქოლოგიური ბარიერების უფრო ღრმა ანალიზი.

თქვენთან ერთად, ინდივიდუალურად შეგვიძლია განვიხილოთ ამის შემდეგ კიდევ, რა უკეთესად იმუშავებს თქვენი შვილისთვის.

ასევე იხილეთ:

როგორ შევადგინოთ საგნის სასწავლო კურიკულუმი მარტივად? – მაგალითი